In een opmerkelijke ontdekking die wetenschappers aan het denken heeft gezet, is een versteend dinosaurusei uit Zuid-China gevonden. Dit ei, tussen de 66 en 72 miljoen jaar oud, bevat een van de meest volledige dinosaurus-embryo’s ooit. Het is niet alleen een belangrijke vondst voor paleontologen, maar ook bijzonder interessant voor iedereen die gefascineerd is door de geschiedenis van het leven op aarde.
Verborgen schat in de opslag
Het ei lag meer dan tien jaar in de opslag van het Yingliang Stone Natural History Museum in Nan’an, Fujian Province. Het maakte deel uit van een collectie die in 2000 aan het museum werd geschonken, vermoedelijk ontdekt tijdens bouwwerkzaamheden in het Shahe Industrial Park van Ganzhou City, Jiangxi Province. De waarde van dit fossiel kwam aan het licht toen een medewerker door een scheurtje in de schaal botten opmerkte — een toevallige vondst. Zo werd uiteindelijk het embryo onthuld, dat nu de bijnaam unieke plantachtige structuur draagt.
Wie is Baby Yingliang?
Het embryo behoort tot de oviraptorosauriërs, een groep gevederde theropoden die nauw verwant is aan vogels. Met een lengte van 27 centimeter biedt dit embryo waardevolle informatie over deze bijzondere groep dinosaurussen. Oviraptorosauriërs staan bekend om hun vogelachtige kenmerken, en deze vondst versterkt de link tussen dinosaurussen en vogels, alsof we een vroege versie van een vogelbaby bekijken.
Betekenisvolle houding
Opvallend aan Baby Yingliang is de manier waarop het in het ei zit. Het embryo is opgerold in een positie die lijkt op de ’tucking’-houding die we bij moderne vogel-embryo’s zien vlak voordat ze uitkomen — gedrag dat wordt gestuurd door het centrale zenuwstelsel. Deze houding is cruciaal voor een succesvolle uitkomst. Onderzoek, gepubliceerd in iScience door de Chinese paleontoloog Xing Lida, toont aan dat deze positie sterk lijkt op die van gevorderde vogel-embryo’s.
Implicaties voor ons begrip van dinosaurussen
De ontdekking verandert ons inzicht in het gedrag van dinosaurussen. Het toont aan dat gedrag, dat we vooral bij vogels zien — zoals de ’tucking’-houding — lang geleden al aanwezig was. Moderne vogels zonder dit gedrag hebben namelijk minder kans om hun ei te verlaten, wat suggereert dat het een evolutionair voordeel bood. De uitstekende bewaring van het ei is waarschijnlijk te danken aan een snelle bedekking met sedimenten zoals zand of modder, waardoor het miljoenen jaren vrijwel intact bleef. Bovendien heeft Ganzhou City al meerdere fossielen van oviraptoriden opgeleverd, waardoor dit gebied een goudmijn is voor verder onderzoek.
Toekomstig onderzoek en uitdagingen
Hoewel Baby Yingliang ons veel heeft geleerd, benadrukken wetenschappers dat één exemplaar onvoldoende is om algemene uitspraken te doen over alle theropoden, of specifiek over oviraptorosauriërs. Meer vondsten zijn nodig om te bepalen of de ’tucking’-houding wijdverbreid was binnen de groep.
Waisum Ma, paleontoloog aan de University of Birmingham, merkt op: “Het museum besefte dat het specimen echt bijzonder was.” Steve Brusatte, paleontoloog aan de University of Edinburgh, voegt toe: “Deze kleine prenatale dinosaurus lijkt op een babyvogel die in zijn ei is gekruld.”
Baby Yingliang biedt ons een unieke blik op het verre verleden en roept nieuwe vragen op over hoe vroege levensvormen evolueerden tot wat we nu kennen. Dit indrukwekkende fossiel blijft te bezichtigen in het Yingliang Stone Natural History Museum, klaar om meer geheimen te onthullen over onze gedeelde geschiedenis met deze oude wezens.
