Op 23 april 2025 publiceerde de Financial Times een artikel over de bouw van het grootste militaire centrum ter wereld in China. Dit megaproject, gelegen ten westen van de hoofdstad Peking, heeft belangrijke strategische en geopolitieke gevolgen, vooral gezien de spanningen met andere grote landen. Het illustreert China’s vastberadenheid om zijn militaire macht te moderniseren en te versterken, vooral nu de druk van andere grootmachten toeneemt.
Locatie en omvang
Het nieuwe militaire complex, informeel bekend als “Beijing Military City”, beslaat 1.500 hectare – tien keer zo groot als het Amerikaanse Pentagon. De site strekt zich uit over vijf vierkante kilometer, waardoor het een van de grootste militaire installaties ter wereld is. Deze enorme omvang benadrukt China’s ambitie om zijn defensie-infrastructuur aanzienlijk uit te breiden.
De bouw begon medio 2024 en valt samen met de voorbereidingen voor het honderdjarig bestaan van het Volksbevrijdingsleger (APL) in 2027. President Xi Jinping heeft expliciet opdracht gegeven om het leger tegen die tijd te versterken, met een duidelijke focus op de mogelijkheid om Taiwan over te nemen, wat een signaal is aan potentiële tegenstanders.
Wat staat er op de planning?
Het complex is voornamelijk bedoeld als hoofdkwartier voor het hoge commando van het APL tijdens conflicten, zelfs als nucleaire dreigingen spelen. Het project omvat grootschalige graafwerkzaamheden, een uitgebreid netwerk van tunnels en versterkte structuren die bescherming moeten bieden tegen aanvallen.
Op de bouwplaats zijn meer dan 100 kranen actief, wat de schaal en complexiteit van de werkzaamheden benadrukt. De locatie beschikt bovendien over ondergrondse gangen die diverse verborgen installaties verbinden. Omdat veiligheid cruciaal is, zijn drones en fotografie op de site verboden en gelden er restricties in omliggende toeristische gebieden.
Historische invloeden en strategische overwegingen
De bouw is sterk beïnvloed door Sovjet-ontwerpen uit de vorige eeuw en vertoont ook de invloed van ingenieur Qian Qihu, een pionier op het gebied van Chinese antinucleaire installaties. Qian Qihu, opgeleid in de voormalige USSR, werkte in de jaren 1980 aan schuilplaatsen die bestand zouden zijn tegen explosieven zoals de Amerikaanse GBU-57A/B.
Volgens Amerikaanse bronnen zal dit nieuwe complex het huidige commandocentrum in de Westelijke Heuvels van Peking vervangen. Het biedt een ultraveilige locatie voor militaire coördinatie tijdens oorlogssituaties. Dit project toont aan dat China er alles aan doet om strategisch te concurreren met grootmachten zoals de Verenigde Staten.
Andere functies en externe reacties
Hoewel sommigen denken dat het complex ook als administratief of trainingscentrum kan dienen, wijst onderzoeker Hsu Yen-chi erop dat de ongekende omvang duidt op een project met een belangrijke strategische functie. Tot nu toe hebben de Chinese autoriteiten geen commentaar gegeven op het bestaan of het doel van deze gigantische faciliteit.
Ondertussen houdt Washington de ontwikkelingen nauwlettend in de gaten, aangezien ze de mondiale machtsverhoudingen kunnen beïnvloeden. Ondanks de geheimhouding blijft China vasthouden aan zijn beleid voor defensie- en vredesontwikkeling, zelfs terwijl de spanningen met Taiwan en de VS toenemen.
Dit ambitieuze project laat niet alleen zien dat China’s invloed in internationale aangelegenheden groeit, maar roept ook vragen op over hoe de machtsbalans in de toekomst zal verschuiven. Voor de lezer biedt dit een interessant inzicht in hoe nationale strategieën veranderen in een wereld vol uitdagingen.
