In november 2020 vond voor de kust van Ucluelet op Vancouver Island (Canada) een opmerkelijk fenomeen plaats: een gigantische golf stak maar liefst 17,6 meter boven zeeniveau uit, vergelijkbaar met een gebouw van vier verdiepingen. Men schat dat zo’n gebeurtenis slechts eens in de 1300 jaar voorkomt. Deze zeldzaamheid gaat gepaard met reële risico’s voor zowel de scheepvaart als de kusten.
Wetenschappelijke inzichten en oude mythes
Twee jaar na dit spektakel bevestigden wetenschappers dat deze golf de meest extreme monstergolf was die ooit in verhouding werd gemeten. Een monstergolf wordt gedefinieerd als een golf waarvan de hoogte twee keer zo hoog is als gemiddeld. De Ucluelet-golf was bijna drie keer hoger dan de omliggende golven, wat het uitzonderlijk maakt.
Vroeger werden dergelijke golven vaak als folklore beschouwd, maar in 1995 veranderde dit met de wetenschappelijke documentatie van de “Draupner-golf” aan de Noorse kust. Deze golf bereikte bijna 26 meter, en hoewel later gevolgd door “Andrea” en “Killard”, missen deze de buitengewone proporties van de Ucluelet-golf.
Kenmerken van golven en zeewaardigheid
Monstergolven onderscheiden zich door hun uitzonderlijke hoogte vergeleken met de significante golfhoogte (Hs) in de omgeving. Golven zoals de “Draupner”, “Andrea” en “Killard” illustreren dit met waarden als η /Hs = 1.55 en H/Hs = 2.15. De Ucluelet-golf toonde nog extremere waarden met η /Hs = 1.98 en H/Hs = 2.9.
Dergelijke uitzonderlijke golven vormen serieuze veiligheidszorgen voor zowel schepen, olieplatforms, offshore windparken als kustbewoners. De detectie van de Ucluelet-golf was mogelijk dankzij een boei van MarineLabs, onderdeel van een maritiem monitoringssysteem. Scott Beatty, CEO van MarineLabs, verklaarde: “Ons doel is om de veiligheid en besluitvorming voor maritieme operaties en kustgemeenschappen te verbeteren.”
Toekomstige vooruitzichten
Klimaatverandering lijkt invloed te hebben op het gedrag van dergelijke golven. Een studie uit 2020 suggereert dat de golfhoogte in de noordelijke Stille Oceaan mogelijk toeneemt, waardoor extreme golven mogelijk vier keer hoger kunnen worden dan nu gedacht.
Hiervoor worden geavanceerde meetinstrumenten ingezet, zoals 3-D inertiaalmeeteenheden (IMU) en differentiële GPS, die elke 0,2 seconde gegevens verzamelen over oppervlakteverhogingen. Het regionale WW3-model biedt een zeer betrouwbare voorspelling voor Hs met een correlatiecoëfficiënt van 0.96, hoewel andere parameters nog verder kunnen worden geoptimaliseerd.
Johannes Gemmrich, natuurkundige aan de Universiteit van Victoria, merkte op: “Gezien de verhoudingen is de golf van Ucluelet waarschijnlijk de meest extreme monstergolf die ooit is geregistreerd.” Door verder onderzoek en voortdurende monitoring hopen we beter te begrijpen hoe met dergelijke natuurfenomenen om te gaan.
Deze inzichten benadrukken hoe krachtig en onvoorspelbaar onze oceanen zijn, en hoe belangrijk het is waakzaam te blijven, zelfs wanneer zulke extreme golven zelden voorkomen.
