In mei 2025 verrasten historici Alessandro Vezzosi en Agnese Sabato de wereld met de resultaten van hun meer dan dertig jaar durende genealogisch onderzoek naar de stamboom van Leonardo da Vinci. Hun boek “Genìa da Vinci. Genealogie en Genetica voor Leonardo’s DNA” biedt een fascinerende blik op de erfenis van een van de grootste geesten uit de geschiedenis. Dankzij dit onderzoek weten we niet alleen meer over Leonardo’s afkomst, maar ontstaan er ook kansen om zijn biologische sporen te achterhalen, wat een tipje van de sluier oplicht over de bijzondere eigenschappen van deze denker en kunstenaar.
Historisch DNA-onderzoek
Dit uitgebreide onderzoek volgt Leonardo’s familiegeschiedenis over 21 generaties, van 1331 tot nu. Meer dan 400 individuen zijn geïdentificeerd, inclusief 15 directe afstammelingen van Leonardo zelf. Deze gegevens bieden ons een uniek inzicht in Da Vinci’s familie en vormen een solide basis voor toekomstig genetisch onderzoek.
Het project begon in 2016 en richt zich op het ontdekken van biologische sporen die ons meer kunnen vertellen over Leonardo’s uitzonderlijke talenten. De focus ligt op genetische markers, waarbij specifiek de markers via de mannelijke lijn worden onderzocht.
Bevestiging van DNA en nieuwe ontdekkingen
Het onderzoek onthulde dat er een ononderbroken mannelijke lijn loopt van Leonardo’s vader, Piero da Vinci, naar zes huidige personen die exact hetzelfde Y-chromosoom delen. Dit betekent dat de mannelijke erfgenamen van de familie intact zijn gebleven. Deze bevindingen tonen hoe de genen binnen de Da Vinci-familie door de eeuwen heen behouden zijn en onthullen nieuwe verbanden binnen Leonardo’s uitgebreide familiekring. Dit biedt onderzoekers een unieke kans om dieper in Da Vinci’s erfgoed te duiken.
In de kerk van Santa Croce in Vinci, Italië, werd een familiegraf ontdekt dat mogelijk verbonden is met Leonardo’s voorouders. Antropologen van de Universiteit van Florence hebben daar botfragmenten opgegraven die volgens voorlopige tests van een man afkomstig zouden kunnen zijn. Deze vondsten helpen de genetische geschiedenis van Leonardo verder in kaart te brengen, wat het verhaal nog boeiender maakt.
Opsporen van biologische sporen
Ook wordt er gezocht in oude manuscripten en tekeningen om DNA-sporen op te sporen. Jesse H. Ausubel, projectleider aan de Rockefeller University, wijst erop dat zelfs een vingerafdruk op een pagina cellen kan bevatten die bruikbaar zijn voor genetisch onderzoek, wat een klein stukje huid een heel verhaal kan laten vertellen.
Gereconstrueerde familiegeschiedenis
De onderzoekers hebben zeven huizen in het Italiaanse dorp Vinci in kaart gebracht die tot de Da Vinci-familie behoorden. Er zijn ook bezittingen gevonden die ooit aan Leonardo zelf toebehoorden, zoals een houtskooltekening op een schoorsteenmantel in Vinci met een “Eenhoorn Draak” (een verrassende vondst die ons een inkijkje geeft in Leonardo’s leefomgeving en culturele achtergrond).
Opmerkelijk is dat het onderzoek ook nieuwe inzichten biedt over de identiteit van Leonardo’s moeder, die mogelijk een Oosterse slavin was met de naam Caterina. Testamenten en donatierecords uit 1449 laten zien dat zij als dienstmaagd werkte bij een rijke bankier in Florence.
Deze ontdekkingen openen nieuwe hoofdstukken in onze kennis over Leonardo da Vinci en stimuleren reflectie over hoe erfgoed en wetenschap samen kunnen komen om oude mysteries te ontrafelen. Terwijl we stukje bij beetje meer te weten komen over deze icoon en zijn nalatenschap, zien we hoe sporen uit het verleden tot op de dag van vandaag doorwerken in onze wereld.
Deze inhoud werd gegenereerd met behulp van AI en vervolgens nagelezen en aangepast door de redactie.
