De zomer is in volle gang en de muziekfestivals volgen elkaar snel op. Sommigen sluiten hun editie af met een positief resultaat, anderen niet echt. En terecht, want het wordt steeds moeilijker om zich aan te passen aan de veranderende gedragingen van festivalgangers. Voor het eerst sinds Covid hebben een aantal Franstalige festivals de koppen bij elkaar gestoken om de uitdagingen te bespreken waarmee ze geconfronteerd worden.
Voor het eerst sinds Covid
Het was dus een ongebruikelijke bijeenkomst die begin juli plaatsvond. Verschillende organisatoren van Franstalige festivals (Ronquières Festival, LaSemo, Francofolies de Spa, Les Solidarités, etc.) en evenementenpromotors (Live Nation, OD Live, Back in the Dayz…) kwamen bijeen. Waarover spraken ze? De voortdurend stijgende fees van artiesten (+10 tot 15% per jaar), steeds ambitieuzer op te zetten shows in korte tijd, artiesten die op korte termijn voor de zomer in zalen optreden (wat de aantrekkelijkheid van festivals vermindert), of artiesten die vaker op de zomerpodia verschijnen, waardoor het aantal exclusieve concerten en de programmering van festivals vermindert.
Dit alles terwijl organisatoren ook te maken hebben met uitdagingen zoals de huurprijzen voor podia die sinds Covid meer dan verdubbeld zijn, de kosten voor de vele leveranciers, de grillen van het weer met een veranderend klimaat, en een festivalganger wiens gewoonten door de coronapandemie veranderd zijn.
“En van financieel standpunt is het moeilijk om al deze kosten door te rekenen aan het publiek”, legt Samuel Chappel, organisator van LaSemo (Enghien), uit. “Mensen hebben beperkte middelen en kunnen daardoor minder festivals bijwonen dan voorheen.”
De keuzes van festivalgangers
“Festivalgangers moeten keuzes maken”, stelt Yoann Frédéric, organisator van de Francofolies de Spa. “Festivals concurreren onderling net zo veel als een Ryanair-vlucht van 30 euro of een abonnement voor voetbal op tv. Er is nu een groot en concurrerend aanbod van vrijetijdsactiviteiten, en er moeten keuzes gemaakt worden.”
Dezelfde festivalgangers hebben de afgelopen jaren bovendien hun gedrag veranderd. “Het deelnemen aan meerdere festivals of herhaaldelijk hetzelfde festival bezoeken was essentieel, mensen blokkeerden de data in hun agenda. Maar dat is nu anders. Ze kopen hun tickets later, wat voor veel onzekerheid zorgt”, analyseert Jean-François Guillin, mede-organisator van het Ronquières Festival.
“Daarom moeten we de juiste vragen stellen om te zien hoe we de situatie kunnen aanpakken”, voegt hij toe.
Niet één goede en één slechte
Een van de opties was dus om organisatoren, die allemaal dezelfde bevindingen delen, en promotors en artiestenagenten bijeen te brengen voor een zeer open dialoog. De drie organisatoren zijn het er echter over eens dat de vastgestelde bevindingen moeilijk te keren zullen zijn. “Het was een constructieve discussie, waarbij iedereen kon horen welke realiteit de ander ervaart. En er is een echte wederzijdse empathie”, stelt Jean-François Guillin vast.
“Er is inderdaad niet één goede en één slechte partij”, bevestigt Yoann Frédéric. “Maar we moeten ook onszelf kunnen heroverwegen. En de druk op ons economische model is groot, met stijgende productiekosten en artistieke uitgaven.”
Hoewel sommige media de inhoud van de bijeenkomst enigszins hebben gedramatiseerd, zijn Samuel Chappel en zijn collega’s het daar niet mee eens. “Er is veel ophef gemaakt rond deze bijeenkomst, maar er is niet veel bijzonders gebeurd. Het was ook geen noodkreet. Het was gewoon een uitwisseling over onze wederzijdse realiteiten. En iedereen is zich er goed van bewust dat er een ecosysteem te beschermen is, vooral voor opkomende artiesten”, besluit de organisator van LaSemo.
