De figuur van Leonardo da Vinci blijft tot vandaag tot de verbeelding spreken. Zijn naam wordt geregeld gekoppeld aan verborgen doorgangen en geheime ingenieursprojecten onder het Castello Sforzesco in Milaan. Moderne technologie werpt eindelijk nieuw licht op deze verhalen, al blijven de meest spectaculaire claims nog altijd onbevestigd.
Het Castello Sforzesco vormt een van de meest fascinerende erfgoedsites van de Milanese Renaissance. Nieuwe digitale onderzoeksprojecten brengen het gebouw nauwkeuriger in kaart dan ooit, waardoor oude legendes opnieuw in de publieke belangstelling komen.
Leonardo da Vinci als militair ingenieur
Leonardo werkte in de jaren 1480 en 1490 voor hertog Ludovico Sforza en hield zich niet enkel bezig met kunst. Hij leverde ook advies over verdedigingswerken en ondergrondse systemen, wat te zien is in zijn schetsen en brieven. De decoratie van de Sala delle Asse behoort tot zijn bekendste bijdragen in het kasteel.
Zijn tekeningen tonen ideeën voor waterbeheer, versterkte muren en verborgen structuren. Omdat sommige hiervan theoretisch lijken te passen binnen bestaande ruimtes onder het Castello, ontstond al vroeg het vermoeden dat Leonardo betrokken was bij geheime tunnels. Historici benadrukken echter dat er geen bewijs bestaat voor een directe connectie tussen zijn plannen en werkelijk gebouwde gangen.
Hightech maakt het ondergrondse zichtbaarder
De laatste jaren worden de structuren van het Castello onderzocht met grondradar en 3D-modelvorming. Onderzoekers van het Politecnico di Milano willen een digitale tweeling van het kasteel creëren, zodat elke laag van het gebouw virtueel bestudeerd kan worden.
Deze methoden detecteren holtes, funderingen en bouwfasen, allemaal zonder het monument te beschadigen. De technologie legt veel verborgen structuren bloot, maar tot nu toe geen gangen die rechtstreeks gelinkt kunnen worden aan Leonardo. Toch wakkert elke ontdekking nieuwe nieuwsgierigheid aan, omdat ze de hoop doet leven dat een spectaculaire vondst nog steeds mogelijk is.
Archieven en scans houden het mysterie levend
In archiefbronnen wordt nu en dan verwezen naar gangen die gebouwen in de buurt zouden verbinden, waaronder vermoedelijk zelfs een route naar Santa Maria delle Grazie. Maar harde bevestiging ontbreekt, zowel historisch als archeologisch.
Digitale reconstructies tonen overeenkomsten met schetsen uit Leonardo’s notitieboeken, maar onderzoekers blijven voorzichtig. De overeenkomsten kunnen evengoed het resultaat zijn van algemene militaire principes uit die tijd. Bewijs dat Leonardo persoonlijk tunnels ontwierp of superviseerde, is er niet.
Technologie verandert onze kijk op erfgoed
Ondanks het ontbreken van zekerheid is het fenomeen waardevol voor de erfgoedsector. De combinatie van radar en 3D-modellen helpt restauratoren, ingenieurs en historici om het Castello beter te begrijpen. Artikels in Heritage Science tonen hoe deze technieken belangrijke bouwkundige details aan het licht brengen.
De populariteit van het tunnelverhaal illustreert bovendien hoe culturele mythes zich vermengen met wetenschappelijke nieuwsgierigheid. Wat Leonardo exact heeft ontworpen, blijft deels onbekend. Wat wel duidelijk is, is dat moderne technologie verborgen geschiedenis zichtbaarder maakt dan ooit.
Lees ook: Vondst van 404 oude munten in Nederland blijkt uitzonderlijk waardevol
